بررسی فراوانی انواع شکل دندان سانترال بالا در مراجعین و دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد در سال ۹۴-۱۳۹۳

زمینه و هدف: انتخاب شکل مناسب دندان های قدامی در بیماران فاقد دندان، یکی از عوامل مهم در بازگرداندن زیبایی از دست رفته بیمار می باشد. برای رسیدن به این مهم، بررسی دندان های طبیعی از لحاظ میزان هماهنگی شکل با ابعاد مورد بررسی و شیوع آن در جامعه ایرانی لازم است. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 300 نفر از دانشجویان و مراجعین دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد انجام شد. افراد مورد مطالعه، به روش نمونه گیری در دسترس یا آسان انتخاب شدند و در دو گروه مساوی زن و مرد (150 نفر) قرار گرفتند. از روی قالب گچی استون، سه خط عرضی اینسایزال، میانی و سرویکال و طول تاج کلینیکی سانترال بالا به وسیله کولیس دیجیتالی با دقّت mm01/0 اندازه گیری و شیوع شکل دندانی محاسبه شد. سایر داده ها از طریق آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میانگین اندازه طول و عرض دندان سانترال بالا به ترتیب: mm87/0±12/9 و mm59/0±44/8 به دست آمد؛ همچنین میانگین نسبت عرض به طول دندان سانترال بالا، 08/0±92/0 محاسبه شد. ابعاد افقی و عمودی تاج کلینیکی این دندان در مردان کمی بیش از زنان بود. شیوع شکل دندانی نیز به ترتیب: بیضی (53%)، مربعی- مثلثی (3/21%)، مثلثی (7/16%) و مربعی (9%) به دست آمد؛ ضمن اینکه تنها، ارتباط مثبتی بین شکل با عرض دندان سانترال بالا مشاهده شد (02/0p<). نتیجه گیری: با افزایش عرض دندان، شکل دندان بیضی بیشتر و شکل دندان مربعی کمتر مشاهده می گردد. بنابراین در هنگام انتخاب شکل دندانی، می توان شکل بیضی را با توجه به شیوع بیشتر آن، مدّ نظر قرار داد.